vrijdag 19 augustus 2011

IK VERVEEL ME ZO

Wat doe je als de vakantie lang is, er niets te doen is in de buurt en je moeder je liever even op straat ziet?
Ik ging als mijn vriendjes er niet waren braaf naar de bieb; niet om te klieren maar om hem helemaal leeg te lenen en te lezen. En als de vriendjes er wel waren, dan gingen we voetballen en ook naar de bieb, maar niet om te lezen...
En we waren allen lid van de afdeling Lichte Baldadigheid. Pijltjes draaien van repen papier van oude Donald Duck's (die plakten goed dicht) en met een stukje elektrapijp mikken op de openstaande ramen van de buren. Fietsbanden deden we niet; dat was te flauw en je kon er zelf ook weer door getroffen worden.
Door de plantsoenen struinen en op de daken van de kantoorgebouwen: dat gaf gek genoeg nooit problemen - die 'oude mensen' vonden dat wel goed.
De bus lieten we heel, buschauffeurs hadden autoriteit: mooie uniformen en grote handen. 

In Schalkwijk zou de 'engelse vlam in de pan' waaien. Het begint met stenengooiers en het eindigt met....
Enfin, 10 Haarlemse sukkeltjes, nog niet eens bij machte een gewone stoeptegel op te tillen, zijn opgepakt voor het gooien van stenen naar de bussen van Connexxion. De jongste is acht en de oudste elf. De ouders mogen de schade gaan betalen en de tien jongens (waar zijn de meiden van Schalkwijk?) gaan in een traject.

Verder is het heel rustig in Schalkwijk, alles staat prachtig in het groen. Wat ontbreekt is wat meer geld, zodat  de bieb wat langer open kan zijn.